Bananenrepubliek

Als klein Zuid-Amerikaans land herbergt Ecuador een diversiteit van prachtige landschappen, koloniale steden en eeuwenoude culturen en in lijn daarmee is ook de Ecuadoriaanse keuken ongekend veelzijdig.

Het land kent vier regio’s met uiteenlopende klimaten en ecosystemen : de kuststreek, het Andesgebied, de regenwouden van het Amazonegebied en de Galapagoseilanden. Elk van deze gebieden brengt een grote verscheidenheid van specifieke producten voort.

Ecuadoriaanse ingrediënten vind je tegenwoordig wereldwijd in toprestaurants maar ook in de dagelijkse Nederlandse en Belgische  keuken. Uit een rijk waaier van producten : onder andere avocado’s, mango’s, passievruchten en vele andere tropische vruchten, eerste klasse grote garnalen met een unieke rijke smaak, premium cacao (“fino aroma”), 80 % pure cacao-chocolade, achiote, avocado-en kokosolie en vanzelfsprekend bananen. De helft van de in Nederland en België geconsumeerde bananen zijn uit Ecuador afkomstig.

De Ecuadoriaanse keuken heeft niet de glamour en internationale bekendheid van de Mexicaanse of Peruaanse keuken maar toch hoeven de typisch Ecuadoriaanse gerechten beslist niet onder te doen voor die van hun buurlanden.

Vrijwel alles in de Ecuadoriaanse keuken wordt vers bereid en in vergelijking met andere landen worden  maar weinig pesticiden en andere chemische middelen gebruikt waardoor groenten, fruit maar ook vlees veel beter smaken.

Je kunt hier lekker en goedkoop eten.  Thuis en in restaurants, eethuisjes of gewoon op straat aan een kraampje of zomaar langs de openbare weg. Ik zou met gemak een hele lijst van mijn Ecuadoriaanse lievelingsgerechten kunnen noemen maar het zou mij in deze column aan ruimte ontbreken.

Ik wil echter een eenvoudig maar symbool van de Ecuadoriaanse keuken in het zonnetje zetten: de “bolón de verde” een typisch ontbijt op basis van groene bananen, die hier aan de kust een belangrijk onderdeel zijn van de “creoolse keuken” zoals de volkskeuken in Ecuador wordt genoemd.

Bolón de verde is volgens het gastronomisch woordenboek “gekookte groene banaan, met de handen gekneed in de vorm van een bal, ter grootte van een handpalm, waaraan  een lepel boter of reuzel wordt toegevoegd en waarvan het binnenste gevuld wordt met verse kaas en/of uitgebakken spek”. Voor hen die verkiezen dat de “bolon” een krokant korstje heeft, kan deze even in de olie worden gefrituurd (is lekkerder maar wel ongezonder). Het spek kan vervangen worden door een plakje gesnipperde gekookte ham maar er zijn maar weinig Ecuadorianen die voor deze gezondere variant kiezen en eerlijk gezegd kan ik hen geen ongelijk geven. Traditioneel wordt bij de “bolón” een gebakken ei en een kopje hete zwarte Ecuadoriaanse koffie geserveerd.  

Oorspronkelijk was dit het typische ontbijt voor de armere kustbewoners daar alleen de rijkeren zich het duurdere brood konden permitteren maar geleidelijkaan heeft de “bolón” zijn weg gevonden naar andere provincies en wordt nu in het gehele land gegeten. En het lijkt er zelfs op dat de oer-Ecuadoriaanse banaan  inmiddels reeds de plaats heeft ingenomen van het klassieke broodje-kaas als ontbijt.

De “bolón” is tegenwoordig zelfs onderdeel  van het dieet van mensen die bewust voor gezonde voeding kiezen en aan fitness doen.  De groene banaan is immers een vezelrijk voedingsmiddel, een rijke bron van potassium en bevat een type koolhydraten die langzamer dan de koolhydraten in meelproducten in het lichaam worden opgenomen zodat dit gerecht ook prima past in een vermageringsdieet.

Ook in ons gezin heeft de “bolón” zijn vaste plaats aan de ontbijttafel gevonden, al of niet in combinatie met wat yogurt  of fruit en persoonlijk voelt het aan alsof ik met het verkeerde been uit bed gestapt ben als ik mijn “bolón” een keertje oversla.  

Dat het Ministerie van Toerisme deze steunpilaar van de Ecuadoriaanse gastronomie inmiddels als cultureel-culinair erfgoed van Ecuador presenteert is wat mij betreft dan ook een terechte keuze !