Allerzielen

In het overwegend katholieke Latijns Amerika is het geloof in een hiernamaals nog sterk verankerd in de cultuur en de tradities rond Allerzielen (op 2 november) worden dan ook nog volop in leven gehouden.  Een belangrijk en alomtegenwoordig element in deze tradities is de gastronomie. 
Al van ver vóór de tijd van de Spaanse kolonisatie  is het in landen zoals Mexico, Peru maar ook in Ecuador een traditie dat de overledenen op Allerzielen uitgenodigd worden door hun familie om samen een maaltijd te gebruiken.  
In Ecuador is deze traditie in grotere steden zoals Guayaquil de laatste jaren weliswaar steeds minder geworden maar op het platteland en in de dorpjes aan de kust houdt men nog erg aan deze gewoonte vast.
In de regel is de “doden-maaltijd” een ontbijt maar vaak ook worden de lievelingsgerechten van de overledene geserveerd, thuis bij de overledene maar soms ook op het kerkhof, zoals in het Andesgebergte gebruikelijk is.
De “doden-tafel” wordt gedekt op een groot, wit tafellaken en éénmaal de tafel gedekt zet men de deuren en ramen op een kiertje open zodat de zielen van de overledenen rustig naar binnen kunnen komen om zich te goed te doen aan de opgediende gerechten.
Wat er op tafel komt is niet alleen afhankelijk van de specifieke voorkeuren van de overledenen maar verschilt ook duidelijk van land tot land.
Gemeenschappelijk in alle drie genoemde landen zijn echter de broodjes in de vorm van een menselijke figuur (de zogenaamde “guaguas de pan”).  Oorspronkelijk bedoeld als een geschenkje voor de overleden kinderen probeerde men de receptuur van deze broodjes angstvallig geheim te houden opdat ze alleen op Allerzielen zouden worden gegeten.  Inmiddels zijn de ingrediënten van deze “guaguas” natuurlijk algemeen bekend maar het is wel een feit dat men deze nog steeds alleen maar rond Allerzielen in de (bakkers)winkels vindt.
Een typisch drankje dat steevast  bij deze “guaguas” wordt geschonken is de zogenaamde “colada morada”,  De ingrediënten hiervan zijn ook wel enigszins afhankelijk van de regio maar zelden ontbreken tropische vruchten zoals  onder andere ananas, bosbessen, aardbeien, sinaasappel, kruiden zoals citroengras, verbena en uiteraard het paarse maïsmeel dat de typische paarse kleur aan deze drank geeft en geassocieerd wordt met de dodencultus.

​